Ochotniczy ruch strażacki o przeszło 75-letniej tradycji chlubnie zaznaczył swoje istnienie na kartach historii wsi Bóbrka. Przykłady poświęcenia w niesieniu ratunku i po­mocy są udziałem licznej rzeszy strażaków ochotników, którzy swoją działalnością zyskują uznanie społeczne. Walka z żywiołem ognia i sił przyrody, ratowanie zdrowia, życia oraz mienia  w obliczu wypadków, katastrof oraz zdarzeń losowych, to tylko część działalności Ochotniczej Straży Pożar­nej w Bóbrce. Członkowie OSP ponadto uczestniczą  w kultywowaniu tradycji i dorobku kulturalnego.
Historię powstania OSP w Bóbrce datuje się na maj 1937 roku, co zostaje odnotowane w kronice wsi spisanej przez miejscowego poetę i działacza Antoniego Kurka. Według jego przekazu założycielem a zarazem pierwszym naczelnikiem straży w Bóbrce był dh. Leon Longawa znany pod pseudonimem Lidek. W tym okresie do nowopowstałej organizacji trafia pierwszy sprzęt w postaci sikawki zamontowanej na wozie konnym, we wsi działa też pierwsza i ostatnia orkiestra strażacka. Dziełem pana Longawy jest też pierwszy Ludowy Zespół Sportowy w Bóbrce. W centrum wsi znajdowała się pierwsza remiza, która wraz z wartownią i zlewnią mleka stanowiła jedną drewnianą budowlę. Lata wojenne spowodowały przerwanie działalności organizacji.
Kolejnym etapem budowania się struktur OSP w Bóbrce są lata powojenne, kiedy to  z inicjatywy Franciszka Sajdaka i Władysława Seredy wznowiono działalność OSP.
Lata te upływały na odbudowie kraju a także infrastruktury wsi. Wtedy powstał nowy  budynek strażnicy, zlewni i remizy a jego lokalizacja uległa nieznacznej zmianie. Według przekazu świadków sikawka pozyskana w latach przedwojennych uległa częściowemu zniszczeniu, jej cylindry nosiły ślady przestrzelin.
W latach 1958-1967 naczelnikiem OSP zostaje Stanisław Lula, natomiast w skład komisji rewizyjnej wchodził Stanisław Mackoś, który następnie pełnił funkcję skarbnika.
W roku 1967 nowym naczelnikiem OSP Bóbrka zostaje Marian Sęp, tworzy się także nowy zarząd: funkcję prezesa pełni Stefan Szopa, skarbnikiem zostaje Kazimierz Rączka z kolei sekretarzem zostaje Marceli Kozubal. Na przełomie 1968/69r. wykupiono plac od księdza Włodyki pod budowę nowej remizy i rozpoczęto prace nad dokumentacją. Na wyposażeniu jednostki znajduje się wówczas niesprawny samochód Lublin i pompa marki DKW. Głównym organizatorem prac i budowniczym był Marceli Kozubal.
W 1972 roku funkcję naczelnika przejmuje Romuald Łacki, prezesem zostaje Tadeusz Babczyński a skarbnikiem Tadeusz Rączka. Lata te sprzyjają rozwojowi straży. W 1974 zostaje oddany nowy budynek remizy, straż wzbogaca się o nowy sprzęt w postaci pompy PO-4 i umundurowania , w tym czasie odbywają się zawody strażackie na stadionie w Bóbrce a organizowane przez straż zabawy i potańcówki pozwalały pozyskać fundusze na podstawową działalność jednostki. W 1974 roku utworzono funkcję gospodarza remizy i powierzono ją dh. Mieczysławowi Drzyzdze, którą pełnił do 1983. Pojawiają się nowi sympatycy i działacze: Józef Mercik, Władysław Kasprzyk, Władysław Makoś, Edward Serwiński, Stefan Szopa, Stanisław Lula. Pan Romuald Łacki pełnił funkcję naczelnika przez 26 lat aż do roku 1998, co daje mu status najdłużej pełniącego obowiązki naczelnika. Kolejne trzy lata stają się dla straży czasem marazmu i uśpienia.
W 2001 pełniący funkcję prezesa Stefan Dynowski podejmuje działania reaktywacji jednostki i jej członków. Przy wsparciu prezesa zarządu gminnego Stanisława Mackosia  a także wójta gminy Leokadii Liwosz zakupiono od ZUN Naftomet samochód pożarniczy ŻUK oraz wózek wężowy i inny osprzęt. Kierowcą  mechanikiem nowego pojazdu zostaje Bogusław Longawa, a mocniej w działania straży włączyli się Ryszard Dubiel, Mirosław Bogaczyk, Trybus Sławomir, Piotr Łacki, Marcin Kaczor, Janusz Kozubal . W tym czasie zostają pozyskane mundury wojskowe typu Puma. W 2003 roku pan Stefan Dynowski rezygnuje z funkcji prezesa a jego obowiązki doraźnie przejmuje Bogusław Longawa.                              W jednostce pojawia się nowy sprzęt w postaci pompy pływającej Niagara, który już następnego roku został wykorzystany podczas powodzi.
25 stycznia 2005 roku na zebraniu sprawozdawczo-wyborczym wybrano nowy zarząd OSP Bóbrka: prezesem zostaje Ryszard Dubiel, naczelnikiem Bogusław Longawa, a v-c prezesem Sławomir Trybus, skarbnikiem Mirosław Bogaczyk. Przed nowym zarządem zmieniające się przepisy stawiają nowe zadania i wyzwania. Zmiany te wymuszają na nowym zarządzie i członkach znacznego zaangażowania w dodatkowe szkolenia i obowiązki. Do jednostki napływa nowy sprzęt: ubrania specjalne typu Nomex wraz hełmami i butami, pompa szlamowa, agregat prądotwórczy, stojak oświetleniowy, drabina, prądownica TurboJet, radiotelefon samochodowy i nasobny, latarki itp. Aby spełnić wymagania 27.05.2009 r. podczas posiedzenia zarządu powołana zostaje Jednostka Operacyjno-Technicznna Kat. IV co za tym idzie znaczna część członków musiała przejść stosowne kursy i szkolenia aby sprostać wymogom dla danej kategori. W tym czasie zostaje  zorganizowany w jednostce pierwszy gminny dzień strażaka, zawody strażackie a także imprezy dochodowe w postaci zabaw okolicznościowych. W 2011 r. odbywa się kolejne zebranie sprawozdawczo-wyborcze, na którym zostaje wybrany nowy zarząd, a swe stanowiska zachowują  prezes, v-c prezes i naczelnik ,natomiast funkcję skarbnika obejmuje Edyta Dubiel, sekretarza Sławomir Stojak, a gospodarzem remizy zostaje Janusz Kozubal. Do jednostki OSP w Bóbrce zostaje przekazany decyzją władz Gminy samochód pożarniczy Star 244 GBM 2,5/8 będący na wyposażeniu OSP Szczepańcowa a wcześniej użytkowany przez nas samochód Żuk trafia do jednostki OSP w Machnówce. Równocześnie z trwającym remontem budynku remizy zostaje przeprowadzona renowacja nadwozia pojazdu, gdzie szczególne uznanie należy się gospodarzowi Januszowi Kozubalowi. We wrześniu 2010 roku dzięki środkom finansowym wyłożonym przez Gminę Chorkówka oraz dotację Uni Europejskiej zakończono remont i oddano remizę do użytku. W obecnej chwili straż liczy 47 członków,  3 honorowych, 2 wspierających   a 13 posiada pełne przeszkolenie.